Nereus, gr. Γερων Ἁλιος Gerōn Halios, łac. Geron Halius ‘Starzec Morski’) – w mitologii greckiej bóg morski, wróżbita [1] . Był bóstwem uczynnym i życzliwym dla żeglarzy [1] [2]. Uchodził za syna Pontosa i Gai (lub tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy) oraz za brata Taumasa, Forkosa, Keto, Eurybii [1] [2] [3]. Sentencje greckie. AJSCHYLOS - (gr. Αἰσχύλος; 525 p.n.e.–456 p.n.e.) – pochodził z Eleusis koło Aten, uważany był za twórcę tragedii klasycznej, bazował na eposach Homera. Zajmował się problematyką moralną i religijną, tajemnicą losu i postępowania człowieka, walczącego z przeznaczeniem, namiętnościami i wolą bogów. Helikon ( gr. klas. Ἑλικὼν Elikṓn, nowogr. Ελικώνας Elikṓnas, łac. Helicon) – wapienny masyw górski w krainie historycznej Beocji w Grecji. Położony na północ od Zatoki Korynckiej . Najwyższe wzniesienie 1748 m n.p.m. Według mitologii greckiej była to siedziba muz z dwoma sławnymi źródłami: Aganippe i Hippokrene . Gorgones, l.poj. Gorgon) – w mitologii greckiej groźne siostry o przerażającym wyglądzie. Przedstawiane jako postacie skrzydlate, ze szponami, ostrymi kłami i włosami w kształcie jadowitych węży. Początkowo była tylko jedna gorgona, później pojawiły się trzy – Steno, Euriale i Meduza. Ich rodzicami byli Forkos i Keto . Muzy mityczne.pl 6 maja 2017 Muzyka i mity Córki Zeusa i Mnemosyne, było opiekunkami sztuki, poezji, tańca i nauki. Z początku towarzyszyły bogu Apollowi (bóg muzyki) i wymieniano tylko trzy, tzw opiekunki źródeł: Melete Mneme Aojde Z czasem muzy zyskiwały na znaczeniu i stały się boginiami pamięci, a następnie patronkami poetyckiej inspiracji. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Mitologia na A – greckaAchilles Adonis Afrodyta Agamemnon Amazonka Andromeda Apollo Ares Argonauta Argos Artemida Artemis Atena Atlantyda Atlas Augiasz Azja ambrozjaMitologia na A – rzymskaAkwilon Alcyd Aurora Auster AwentynMitologia na A – opisyJeśli chodzi o zagadnienie mitologia na A to zdecydowanie najwięcej postaci znajdziemy mitologii greckiej. Wielu greckich bogów, herosów i innych postaci nosi Imiona zaczynające się na to wspomniana wyżej bogowie – bogini mądrości i sztuki, opiekunka najbardziej znanych miast starożytnej Grecji, czyli Aten i SpartyApollo – syn Zeusa i Leto, bóg opiekujący się wieloma obszarami, uznawany za boga piękna, muzyki, poezji, ale także śmierci czy zarazy. Przewodnik muz, związany z wyrocznią w – bogini miłości, kwiatów, chodzi o postaci z mitologii greckiej na A, które nie są bogami możemy wyróżnić na przykład Agamemnona. Naczelnego wodzą Greków w wyprawie po odzyskanie porwanej Heleny. Jeszcze bardziej znany jest chyba Achilles – wielki heros i bohater wojen mitologii rzymskiej postaci na literę A są zdecydowanie mniej liczne. Jednak możemy na pewno wymienić mitologię rzymską na A. Pierwszy przykład to Akwilon, czyli bóg wiatru północnego, w mitologii greckiej jego odpowiednikiem jest inne kategorie na A Film na A Serial na A Wyspa na A Imię damskie na A Imię męskie na A Pierwiastek na A Instrument muzyczny na A Sport na A Marka na A Pokemon na A Część ciała na A Kwiat na A Cecha na A Marka samochodu na A Ptak na A Ryba na A Rasa psa na A Ssak na A Słowo na A Emocje na A Gra na A Klub piłkarski na A Ubranie na A Aktor na A Piłkarz na A Bogowie greccy zamieszkiwali najwyższą grecką górę — Olimp. Stamtąd mogli obserwować i kierować losem ludzi, ponieważ posiadali nadprzyrodzone moce. Jedli ambrozję i pili nektar, czyli boskie przysmaki, które zapewniały im wieczną młodość i nieśmiertelność. Bogowie greccy mieli przypisane dziedziny, którym patronowali. Każdemu przypisywano inne atrybuty. Bogów można było pytać o przyszłość. W tym celu należało udać się do specjalnego miejsca, zwanego wyrocznią. Jacy byli najważniejsi greccy bogowie? Przykłady greckich bogów Zeus — rządził Olimpem, był władcą bogów i ludzi, panem nieba i ziemi. Z czasem stał się idealnym bóstwem. Jego atrybutem był piorun, ponieważ posiadał wielką moc, która pozwalała mu rządzić piorunami i błyskawicami; Posejdon — władca mórz. Był bogiem wód, istot wodnych, wysp i trzęsień ziemi. Jego atrybut to trójząb; Hades — bóg podziemia i umarłych. Uważany był za boga bezlitosnego, ale sprawiedliwego. Nikt nie mógł opuszczać królestwa zmarłych, a także nikt z żywych nie mógł do niego wkroczyć. Hades posiadał atrybuty w postaci kluczy i berła. Hera — bogini rodzin, małżeństwa i płodności. Była najpotężniejszą boginią Olimpu, a jej atrybuty to paw oraz owoc granatu. Hera to siostra i jednocześnie żona Zeusa; Hestia — bogini ogniska domowego, była symbolem każdego domu. W domach i świątyniach palił się poświęcony jej ogień. Hestia opiekowała się rodzinami oraz miastami; Demeter — była boginią urodzaju i roślin. Atrybutem było zboże. Demeter to patronka rodziny, dobrych obyczajów oraz praw, oraz wielkich osiągnięć cywilizacyjnych; Hermes — bóg podróżnych, pasterzy, kupców i złodziei. Był posłańcem bogów i to właśnie on odprowadzał dusze zmarłych do Hadesa. Bóg-wynalazca, twórca sztuki muzycznej czy umiejętności pisania. Atrybutem Hermesa były skrzydlate sandały; Apollo — bóg sztuki i poezji. Patron wszystkiego, co piękne i dobre. Patron muzyki, poezji, światła słonecznego, przewodnik muz. Apollo był najpiękniejszym z bogów, zachował dar wiecznej młodości. Miał zdolność oczyszczania ludzi w sensie moralnym i fizycznym. Jego atrybut to lira; Artemida — opiekunka roślin i zwierząt. Wiecznie młoda bogini łowów i księżyca. Zajmowała się głównie polowaniem, a jej atrybutem był łuk. Artemida była znakomitą łuczniczką, a jej strzały przynosiły cichą i bezbolesną śmierć; Ares — bóg wojny, który był znienawidzony przez ludzi i innych bogów. Ares to wcielenie agresji i brutalnej siły. Jego atrybuty to miecz i tarcza; Afrodyta — najpiękniejsza z bogiń i patronka miłości. Opiekowała się żeglarzami. Jej atrybut to róża; Atena — bogini mądrości, roztropności i dobrej rady. Patronka miast i panujących dynastii. Otrzymała władzę nad Atenami, ponieważ podarowała ludziom drzewo oliwne. Jej atrybut to sowa; Hefajstos — bóg ognia i kowali. Był jednym z najbardziej pracowitych bogów. Miał kuźnie wewnątrz wulkanów, gdzie pracował wraz z cyklopami. Jego atrybut to młot. Co oznaczają imiona greckich bogów? Zeus — jego imię prawdopodobnie oznaczało „jasność” lub „niebo”; Artemida — jej imię wywodzi się z greckiego „artemis”, czyli „bezpieczny”; Hermes — prawdopodobnie od „herma”, czyli „stos kamieni”; Demeter — znaczenie jej imienia to gleba-matka; Afrtodyta — jej imię pochodziło od greckiego „aphros”, czyli „piana”; Ares — jego imię może wywodzić się od „arsen”, czyli „męski”; Atena — pochodzenie jej imienia nie jest pewne, być może ma ono źródło w greckim „ather”, czyli „precyzyjne, ostre”. Mnogość i różnorodność greckich bogów może w pewnej chwili przytłaczać. Jednak z naszą pomocą zapamiętanie ich imion i charakterystyk nie powinno sprawić dziecku trudności, a z pewnością przyda się na każdym etapie edukacji. Odpowiedzi Muzy, Mousai, w mitologii greckiej, opiekunki sztuki, poezji, tańca i nauki, 9 córek Zeusa i tytanidy Mnemosyne (Pamięć). Liczbę ich ustalili Homer i Hezjod (Teogonia). Czczone jako bóstwa zsyłające natchnienie poetyckie, boską wiedzę i siłę oczyszczającą okresu hellenistycznego ustaliły się wyobrażenia Muz: Erato - Muza poezji miłosnej (z kitarą), Euterpe - Muza poezji lirycznej i gry na flecie (z aulosem), Klio - Muza historii (ze zwojem), Kaliope - Muza poezji epicznej (z tabliczką i rylcem), Melpomene - Muza tragedii (z maską tragiczną), Polihymnia - Muza poezji chóralnej (bez atrybutów), Talia - Muza komedii (z maską komiczną), Terpsychora - Muza tańca (z lirą), Urania - Muza astronomii (z kulą nieba i cyrklem).Przewodnikiem Muz był Apollo. Kult Muz z Pierii (Tracja) rozszerzył się na całą Grecję (igrzyska Museia co 5 lat). Miejsca poświęcone Muzom: źródło Kastalia u podnóża Parnasu, Hippokrene na Helikonie. W Rzymie z Muzami utożsamiono naj? co ci szkodzi zrobić dobry uczynek? Kaliope - Pięknolica; opiekunka poezji epickiej (bohaterskiej); najczęściej przedstawiano ją z tabliczką do pisania i rylcem albo ze zwojem; uważana za najstarsza i najmądrzejszą z - Głosząca sławę; opiekunka historii; przedstawiana w postaci siedzącej, z rozwiniętym - Radosna; opiekunka poezji lirycznej; przedstawiana z - Rozkoszna; opiekunka komedii; przedstawiana z maską komiczną, laską pasterską lub wieńcem - Śpiewająca; opiekunka tragedii; przedstawiana z maską tragiczną lub maczugą - Kochająca taniec; opiekunka tańca i pieśni; przedstawiana najczęściej w tanecznej pozie, z lirą i - Umiłowana; opiekunka poezji miłosnej; przedstawiana z - opiekunka poezji chóralnej i sztuki mimicznej; najczęściej ukazywana w zadumanej postawie, bez - Niebiańska; opiekunka astronomii; przestawiana z cyrklem i globusem mitologii rzymskiej zwane kamenami. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Perseusz – heros z Argolidy, syn Zeusa i Danae. Zdobył głowę Meduzy, uwolnił Andromedę od potwora Cetusa. Z jego rodu wywodzi się Alkmena i Herakles. Minos – syn Zeusa i Europy, król Krety. Miał syna potwora, Minotaura. Na jego dworze służył mityczny architekt Dedal. Po śmierci Minos został jednym z sędziów dusz zmarłych. Ganimedes – słynny z urody młodzieniec, którego Zeus, przybywszy na ziemię pod postacią orła, porwał i uczynił podczaszym na Olimpie. MUZY: Słowo muza pochodzi od greckiego mousike, oznaczającego muzykę. Według mitu boginie te były córkami Zeusa, boga uniwersalnego porządku, i Mnemozyne, bogini pamięci. Jest ich dziewięć. Opiekowały się sztukami pięknymi i naukami: Erato – muza poezji miłosnej, jej atrybut to lira; Euterpe – muza poezji lirycznej, atrybut – aulos (flet); Klio – muza historii, trzyma w ręku zwój papirusu (lub pergamin); Kaliope – muza poezji epicznej (eposu), z tabliczką i rylcem; Melpomene – muza tragedii, trzyma maskę tragiczną; Talia – muza komedii, z maską komiczną; Terpsychora – muza tańca, jej atrybuty to lira i plektron (pióro lub inaczej kostka do gry na instrumentach strunowych); Urania – muza astronomii i geometrii, trzyma cyrkiel i kulę (lub globus); Polihymnia – muza sakralnej poezji chóralnej, nie posiada atrybutu, zwykle ukazywana była w zamyślonej pozie, a obok niej zasłona. Muzy dawały inspirację do śpiewu i układania poezji, np. Odyseję Homera rozpoczyna apostrofa do muzy – prośba o wsparcie talentu, natomiast w poemacie Hezjoda Teogonia opisane jest nawiedzenie autora przez muzy na górze Helikon. Przewodnikiem muz był Apollin (Apollo Muzagetes). Czczono je w Parnas i Helikon (czasem mówi się muzy helikońskie). W mitologii rzymskiej odpowiadały muzom wieszczki kameny. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Apollo - syn Zeusa i Leto, bliźniaczy brat Artemidy i brat Ateny . Urodził się na wyspie Delos. Był bogiem muzyki, zdrowia, sztuki, wyroczni, wróżb, przewodnikiem Muz - dziewięciu cór Zeusa i Mnemosyne. W późniejszych wierzeniach Apollo przejął zadania boga słońca Heliosa - jeżdżenie złotym rydwanem słońca po nieboskłonie. Patron poetów i śpiewaków. W swoich wierzeniach Grecy coraz bardziej zwiększali kompetencje Apolla, oddawali mu cześć nawet jako bogu prawa i porządku świata. Apollo pełnił rolę opiekuna wyroczni delfickiej. Apollo był najpiękniejszym i najmłodszym z męskich bogów. Wysoki i smukły, z długimi blond włosami spadającymi na ramiona, przedstawiany jako ideał męskiej urody bez zarostu na twarzy i owłosienia na jądrach. Grał mistrzowsko na lirze. Często przebywał na ziemi. Raz nawet, wygnany z Olimpu, służył u króla Admeta w Tesalii, gdzie pasł trzody grając na fujarce. Był jednym z najjaśniejszych postaci greckiego Olimpu. Nazywano go Zbawcą, gdyż wspierał ludzi w cierpieniu, ratował z nieszczęścia, śmierć odwracał, zbrodniarzy oczyszczał z grzechów. Z Parnasu rozsyłał natchnienie. W Atenach po zbiorach jesiennych odbywało się święto ku jego czci. Miał mnostwo romansów, zarówno z kobietami jak i z mężczyznami. Oktawian August uznawał Apollina za swojego protektora i przypisywał mu swoje zwycięstwa ( nad Markiem Aurieliuszem w 31 r. pod Akcjum). Apollo uchodził też za ojca Pitagorasa. Bóg ten pełnił ważną rolę w misteriach orfickich jako dający nowe życie. Mity związane z Apollinem Marsjas, świetny flecista, twierdził, że gra lepiej od samego Apollina, więc dwaj muzycy zmierzyli się na górze Nysa. Sędziowali im pasterze i pasterki. Bóg grał i śpiewał jednocześnie co dało mu zwycięstwo, a śmiertelnik został schwytany przez Apollina, przywiązany do drzewa i obdarty żywcem ze skóry. Kiedy Marsjas umarł wszystkie boginki górskie i bogowie leśni płakali po nim tak obficie, że z ich łez wypłynęła rzeka, którą nazwano jego imieniem - Marsjas. Apollo dał ośle uszy królowi Midasowi, który był świadkiem zawodów między Apollinem i Marsjasem, i który jako jedyny zagłosował za śmiertelnikiem. Zabił Pytona. Pomimo, że był potworem, za śmierć musiał zrobić coś dobrego,więc ustanowił igrzyska pytyjskie. W innej wersji zgładził też smoka Delfyne. Razem z Artemidą zgładził potwora Tytiosa, którego Hera posłała w celu zgwałcenia Leto, matki bliźniaków. Tytios został strącony do Tartaru, gdzie sępy codziennie ucztowały nad jego wątrobą. Apollo pewnego razu, gdy był jeszcze bardzo młody, przechwalał się, że strzela z łuku lepiej od Erosa. Ten rozeźlony strzelił strzałą miłości wprost w serce boga muzyki, a strzałę nienawiści posłał zaś w serce nimfy Dafne. Apollo zaczął gonić ją po całym świecie i schwytał ją prawię, ale ta wznosła swe modlitwy do Gai, która zmieniła ją w drzewo laurowe. Podczas wojny trojańskiej Apollo mścił się na Agamemnonie za zniewagę jakiej dopuścił porywając Chryseis, córkę kapłana Apollina, Chrysesa. Zarządzał zwrócenia dziewczyny, a prośba została spełniona. Innym razem Apollo naprowadził strzałę Parysa na piętę Achillesa. Apollo miał przyjaciela, Hiacynta. Zefir, bożek łagodnego wiatru bardzo go pokochał, ale pewnego razu go zabił. Kiedy Apollo wraz z Hiacyntem rzucali dyskami wietrzyk zawiał mocniej i dysk uderzył w głowę Hiacynta powodując jego śmierć. Z krwi uśmierconego młodzieńca wyrosły kwiaty hiacynty. Kyparissos był myśliwym pochodzącym z Beocji. Pewnego dnia podczas polowania niechcący zabił swego ulubionego jelenia. Nie mógł się z tym pogodzić i dlatego prosił Apolla, aby ten zrobił coś, co pozwoliłoby zaprzestać jego cierpieniom. Apollo w końcu spełnił jego prośbę i zamienił go w drzewo cyprysowe, które stało się symbolem bólu i żałoby. Apollo miał liczne miłości. Jednym z nich była Marpessa, którą porwał Idas, śmiertelnik. Kobieta wybrała śmiertelnika, bo bała się że na starość bóg ją opuści. Apollo kochał się także w Kassandrze, nauczył ją nawet wieszczenie. Ta jednak odwróciła się od boga, a ten rozgniewany odebrał jej sztukę wieszczenia, tak że nikt jej nie wierzył. Po niepowodzeniu spisku Posejdona, Apollina i Hery na Zeusa (bogowie chcieli powiesić go łańcuchami na nieboskłonie) Apollo wraz z Posejdonem w ramach kary mieli służyć u trojańskiego króla Laomedonta. Król nie chciał jednak im zapłacić za pomoc w budowie murów trojańskich, więc już jako bóg spuścił na Troję zarazę. Apollo był bardzo poruszony tym, że Zeus raził piorunem jego syna, Asklepiosa. Dlatego też próbował się na nim zemścić i pozabijał swoimi strzałami cyklopów, którzy wykuli piorun Zeusa. Król bogów na początku chciał zesłać Apollina do Tartaru, ale po mediacji Latony załagodził wyrok. Apollo musiał odpracować rok przy pasaniu wołów u tesalskiego króla Admeta. Podczas tego roku krowy zawsze rodziły po dwa cielęcia, gospodarstwo cieszyło się dobrobytem. Inny mit związany jest z bogiem Hermesem. Bóg, będąc jeszcze w pieluchach ukradł Apollinowi święte woły. Ten chciał go ukarać, ale Hermes pokazał mu swój wynalazek - lirę, która stała się ukochanym istrumentem Apollina. Wktórce też Apollo wymienił u Hermesa flet, kolejny wynalazek za kaduceusz. Wraz z siostrą Artemidą Apollo brał udział w rzezi dzieci Niobe, w której mścił honor swojej matki, Leto. Kochanki i ich potomstwo Kochaniki Potomstwo Epikasta Trofonios Ethusa (Aethusa) Eleuter Euadne Jamos Euboea Agreus Hekouba Troilos Kajnis Koronos Kalliope Orfeusz, Linos Kelajno Delfos Koronis Asklepios Korykia Lykoras Kreuza Ion Kyrene Aristajos Manto Mopsos Melia Keos Otreis Fagros Ourea Ileus Partenope Lykomedes Phthia Polybojtes, Laodokos, Doros Prokleja Tenes Psamante Linos Rhoio Anios Sinope Syros Stilbe Lapites, Kentauros Syllis Zeukippos Talia Korybanci Tero Kairon matka nieznana Apis, Idmon, Epidauros, Onkios, Erymantos, Melaneus, Brankhos, Trofonios, Dryops Galeria Apollo i Dafne, Carlo Maratta, 1625-1713Apollo i DafneApollo i DafneApollo Saurocton, LuwrApollo, Muzeum w AtenachApollo w muzeum w TunisieApollo z muzami, Muzeum w IstambuleApollo i Herakles, LuwrPosąg Apolla, FlorencjaApollo, Ateny Świątynie Świątynia Apolla w DelfachKompleks w DelfachKoryntBassajRodosOikos i Naxians, wyspa DelosŚwiątynia Apollo Ateńskiego, wyspa DelosWielka Świątynia Apolla, Delians, wyspa DelosWyspa Poros, GrecjaDidimaEginaWyspa NaksosŚwiątynia Apollo Zoster w Vouliagmeni, GrecjaSkala, GrecjaKalapodi, GrecjaWyspa Kos (rzymska)Kourion, CyprSyrakuzy, Sycylia, WłochyCumae, WłochyPompeje, Włochy (rzymska)Apollo Sosianus, Rzym, Włochy (rzymska)Apollo Palatinus, Rzym, Włochy (rzymska)Hierapolis, TurcjaSide (rzymska)Bulla Regia, TunezjaCyrena, LibiaLauningen, Bawaria, Niemcy (rzymska) Mitologia Grecka Bogowie Olimpijscy Afrodyta | Apollo | Ares | Artemida | Atena | Demeter | Dionizos Hades | Hefajstos | Hera | Hermes | Hestia | Posejdon | Zeus Pomniejsi Bogowie Amfitryta | Ariadna | Asklepios | Boreasz | Charyty | Chronos | Dejmos | Ejlejtyja | Enyo | Eol | Eris | Eros | Erynie Eter | Euros | Fobos | Hebe | Hekate | Hory | Hymen | Hypnos | Iris | Kymopoleja | Leukotea | Metis | Morfeusz Muzy | Nemezis | Nike | Notos | Pan | Persefona | Plutos | Psyche | Styks | Tanatos | Tryton | Tyche | Zefir Tytani Asteria | Astrajos | Atlas | Eos | Epimeteusz | Fojbe | Helios | Hyperion | Japet | Klimene | Kojos | Krios | Kronos | Lalentos | Leto | Menojtios | Mnemosyne | Okeanidy | Okeanos | Pallas | Perses | Prometeusz | Rea | Selene | Temida | Tethys | Theja Protegonoi Ananke | Chronos | Ereb | Eter | Fanes | Gaja | Hemera | Hydros | Natura | Nesoi | Nyks | Ourea | Pontos | Talassa | Tartaros | Thesis | Uranos

przewodnik muz w mitologii greckiej