Zeza zaobserwować można już u niemowląt – w 5, 6 miesiącu życia. Mniej więcej po ukończeniu 3 miesiąca życia dziecko uczy się skupiać wzrok na jednym przedmiocie i koncentrować na nim. To wtedy możemy rozpocząć obserwacje, czy nasz maluch nie ma zeza. Jednak nie jest powiedziane, że u każdego dziecka, które będzie miało Operacja zeza rozbieżnego a podwójne widzenie witam mieszkamy w anglii moje dziecko mialo dzisiaj operacje zeza rozbieznego po powrocie do domu corka stwierdzila ze idzi podwojnie . lekarze kazali czekac kilka dni . jestem zrozpaczona widzac jak moje dziecko jest tym przerazone prosze o pomoc czy to ustapi? dodam ze ma 3 latka prosze o odpowiedz Diagnostyka i leczenie wrodzonego oczopląsu. Oczopląs (nystagmus) to powtarzające się, mimowolne, rytmiczne ruchy gałek ocznych (1). Oczopląs może mieć charakter wrodzony lub nabyty. Ze względu na kierunek ruchów oczopląsowych wyróżniamy oczopląs poziomy, pionowy lub rotacyjny. Ruchy oczopląsowe mogą mieć charakter jawny lub Bezpośrednio w Zabrzu nie dysponujemy placówką wykonującą operacja zeza u dorosłych, natomiast możemy zaproponować wykonanie zabiegu w jednej z 1 innych klinik z okolicy Zabrza. Operacja zeza u dorosłych można przeprowadzić m.in. w Szpital Specjalistyczny Centrum Medycznego MAVIT w Katowicach (22 km od Zabrza) w cenie 3700 zł. Niedowidzenie powstaje głównie u małych dzieci – około 6.-8. roku życia, w krytycznym okresie rozwoju wzroku. Nasilenie objawów, czyli tzw. głębokość niedowidzenia jest uzależniona od wieku w którym pojawia się przeszkoda dla widzenia obuocznego. Im młodsze dziecko, tym łatwiej i szybciej powstaje u niego niedowidzenie. Vay Tiền Trả Góp 24 Tháng. Materiał Partnera Schorzenia polegające na uciekającym jednym oku, potocznie zwane zezem, należą do najczęstszych problemów ze wzrokiem u małych dzieci. Niewiele osób jednak wie, że dolegliwość ta wiąże się nie tylko z problemami natury estetycznej, ale także może powodować w przyszłości bardzo poważne problemy z widzeniem. Na szczęście istnieją skuteczne metody leczenia zeza u dzieci. Jakie? Tego dowiesz się z naszego artykułu. Im szybciej wykryjemy zeza u dziecka, tym lepiej Zeza można leczyć zachowawczo lub operacyjnie. Niestety leczenie zachowawcze jest skuteczne tylko u dzieci w określonym wieku. Przyjmuje się, że górna granica wieku, w jakim skuteczne jest zachowawcze leczenie zeza to 10 lat, czyli moment, w którym kończy się proces kształtowania obuocznego widzenia u dzieci. Później leczenie zachowawcze jest już nieskuteczne i w celu wyrównania wzroku dziecka, konieczne jest wykonanie operacji. Jak tłumaczy nasz rozmówca, okulista ze Specjalistycznego Ośrodka Okulistycznego we Wrocławiu: Z racji ograniczeń dotyczących możliwości wdrożenia zachowawczego leczenia zeza, bardzo istotnym elementem jest kontrola okulistyczna małych dzieci. W tym celu warto kontrolować wzrok dziecka patrząc mu prosto w oczy. Sygnałem alarmowym może być dla nas fakt, że u dziecka patrzącego na wprost jedno oko jest prawidłowo ustawione w kierunku obserwowanego przedmiotu, natomiast drugie jest nieco odchylone. Efektem, tego obraz widziany przez dziecko jest nieprawidłowy i nieostry. Z czasem zez może doprowadzić do niedowidzenia jednoocznego. Jeżeli nie mamy pewności, czy oczy naszego dziecka mają właściwe położenie, powinniśmy koniecznie udać się na wizytę do gabinetu okulistycznego. Leczenie zachowawcze zeza polega na wyrównywaniu wzroku dziecka. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich szkieł korekcyjnych w celu likwidacji lub zmniejszenia wady wzroku oraz leczeniu niedowidzenia poprzez zasłanianie lepiej widzącego oka. Aby dodatkowo wspomóc cały proces, bardzo często stosuje się także działanie wspomagające w postaci ćwiczeń ortoptycznych, mających na celu trening mięśni oka. Należy zaznaczyć, że nawet wcześnie rozpoczęte leczenie zachowawcze niekoniecznie musi przynieść oczekiwane rezultaty. Leczenie chirurgiczne zeza Jeżeli z jakiegoś powodu jest już za późno, aby rozpocząć leczenie zachowawcze lub mimo podjętej próby nie przyniosło one wystarczających rezultatów, konieczne jest przeprowadzenie leczenia operacyjnego. Zabieg operacyjny ma na celu wyrównanie siły działania mięśni oka i sprawienie, że gałki oczu będą się ustawiały i poruszały równolegle do siebie. Operacja może być przeprowadzana zarówno na jednym, jak i na obu oczach. W trudnych przypadkach operacyjne leczenie zeza u dzieci przebiega kilkuetapowo. Podziel się Ogólna ocena artykułu Oceń artykuł Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy Przeczytaj także W młodszym wieku może wpływać to na rozwój psychomotoryczny, w dorosłym życiu uniemożliwiać, np. prowadzenia pojazdów: samochodu czy nawet uniemożliwić jazdę na rowerze albo uprawianie sportów. Rodzaje zezów u dzieci Rodzaj zeza u dziecka określa się na podstawie kierunku odchylenia gałki ocznej. Wyróżniamy u dzieci zezy zbieżne — skierowane ku nosowi i rozbieżne — czyli skierowane ku skroniom, skierowane ku górze lub ku dołowi oraz zeza skośnego. Zeza inaczej nazywa się także chorobą zęzowa, są to zaburzenia typu nerwowo — mięśniowego, które mogą mieć u dzieci postać jawną i ukrytą. Trzeba pamiętać, że występowanie zeza u dzieci wpływa w dużej mierze na zaburzenia pracy mózgu, co w przypadku zaburzeń o dużym nasileniu prowadzi do utraty wzroku jedno lub obuocznej. Przyczyny zeza u dzieci Do najczęstszych przyczyn powstawania zeza u dzieci należą zaburzenia refrakcji, czyli kąta załamania światła w ludzkim oku, przez co dochodzi do zaburzenia kąta padania światła, które docelowo miało trafić do siatkówki oka. Przyczyn zeza u najmłodszych upatruje się we wszelkich chorobach gałek ocznych lub chorobach oczodołów, mięśni i nerwów okalających oko. Na powstanie choroby zezowej może mieć też wpływ nieleczonej wady wzroku lub zaćmy. Leczenie zeza u dzieci Leczenie zeza należy rozpocząć jak najwcześniej, zaraz po jego wykryciu, ponieważ w dorosłości może być nie tylko defektem estetycznym, ale też może prowadzić pogłębiania się problemów zdrowotnych związanych ze wzrokiem oraz może wpływać na komfort życia chorego. Zaniedbanie w kwestii leczenia zeza u dzieci może prowadzić do zaburzeń refrakcji powodującej krótkowzroczność, nadwzroczność, czyli tzw. wady wzroku zaliczane do kategorii niemiarowości oka, czyli ametropii. Najważniejszą w leczeniu zeza jest profilaktyka, ponieważ zeza najłatwiej się leczy w wieku dziecięcym, kiedy aparat widzenia ma jeszcze największa plastyczność. Leczenie dobiera się w zależności od rodzaju zeza — towarzyszącego lub zeza nietowarzyszącego zdrowemu lub mocniejszemu oku, oraz uzależnia się rodzaj leczenia zeza od stopnia nasilenia choroby. W przypadku występowania zjawiska tzw. "leniwego oka" zwanego zezem towarzyszącym leczenie polega na stopniowym, czasowym, zasłanianiu zdrowego oka w celu wymuszenia prawidłowej pracy oka leniwego. Zeza ukrytego nie trzeba jakoś szczególnie poddawać leczeniu, jeżeli jego występowaniu nie towarzyszy ostry ból głowy. Wszelkie zaś ostre stany zezowania winny być poddawane leczeniu operacyjnemu także u najmłodszych. Rezerwacja wizyty Rejestracja osobista Rejestracja wizyt do lekarzy specjalistów odbywa się w godzinach pracy poradni ul. Śródmiejska 34, 62-800 Kalisz Zez jest obecnie jednym z częściej występujących problemów natury okulistycznej. Istnieje bardzo wiele różnych rodzajów tego schorzenia, do których należy zez rozbieżny jak również akomodacyjny. Spis TreściSkąd się bierze zez?Zez atypowy i typowyPodstawowe objawy zezaZez w wyniku porażenia nerwówZez u dzieciLeczenie zeza u dzieci i dorosłychOperacja oczu, czyli ostateczność w leczeniu zezaPowikłania w wyniku operacji zeza Skąd się bierze zez? Najpopularniejszą przyczyną występowania zeza jest nierównomierne napięcie pewnych grup mięśni, poruszających gałką oczną. Skutkiem tego jest złe ustawienie oka, które przeciągnięte jest w stronę silniejszych mięśni o większym napięciu. W tym wypadku zez jest diagnozowany bez wątpienia najpóźniej, ponieważ widzenie obuoczne skutecznie maskuje słabość jednej z grup mięśni – wada uwidacznia się dopiero po zasłonięciu jednego oka. Inną przyczyną powstawania zeza są refrakcyjne wady wzroku – dotyczą one przede wszystkim osób z nadwzrocznością. W takich wypadkach, mięśnie oka podlegają zbyt dużemu, permanentnemu napięciu, które prowadzi do wzmocnienia mięśni poruszających soczewką, a w efekcie do złej akomodacji tego narządu. Zez może również wystąpić w przypadku osłabienia zdolności skupiającej w jednym oku z powodu rozwijającej się zaćmy lub też jaskry – duże znaczenie ma tutaj uszkodzenie nerwu wzrokowego oraz siatkówki. Taki stan może również ujawnić się po wielu latach od przebycia jakiegoś urazu oka, który doprowadził do uszkodzenia wyżej wymienionych struktur. Duże znaczenie w rozwoju tego schorzenia mają także wrodzone wady rozwojowe, które dotyczą przede wszystkim budowy oczodołu oraz kształtu gałki ocznej. Zez pojawia się również w sytuacji porażenia pewnych grup nerwów, które przekazują impulsy do mięśni zewnątrzgałkowych, a także w wyniku innych uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, powstałych na skutek niektórych chorób. Zez może zwiastować inne choroby Należy pamiętać, że zez może być jednym z objawów innych, bardzo groźnych chorób. Pierwszą z nich jest zespół Moebiusa, który polega na uszkodzeniu VI i VII nerwu czaszkowego, które odpowiadają na poruszanie gałką oczną. Poza tym, zez pojawia się również w przebiegu zespołu Browna, gdzie istotą jest pozapalne uszkodzenie mięśnia skośnego gałki ocznej. Wada uwidacznia się tylko przy próbie spojrzenia okiem w górę i w prawo (w przypadku prawego oka). Zwłóknienie mięśni również ma duże znaczenie w patogenezie zeza – powoduje ono ich znaczne osłabienie. Zez atypowy i typowy Zez atypowy Jego istotą jest uzależnienie dwóch bardzo ważnych cech widzenia człowieka – akomodacji oraz konwergencji, czyli zdolności widzenia obuocznego. Zez atypowy pojawia się najczęściej w młodym wieku, głównie u dzieci, u których wykryto również niewielkiego stopnia nadwzroczność. Leczenie takiej wady wzroku obejmuje dobranie odpowiednich szkieł korekcyjnych, które jednak wyrównują oczy tylko podczas patrzenia na przedmioty znajdujące się w dali, natomiast podczas bliskiego spoglądania, zez nadal będzie się pojawiał. Zez akomodacyjny atypowy jest schorzeniem obarczonym dość dużym ryzykiem różnych powikłań, mających postać zaburzenia widzenia obuocznego, w niektórych przypadkach zakończonych częściową utratą widzenia. Zez typowy Innym typem zeza akomodacyjnego jest zez typowy, w którym akomodacja i konwergencja nie są patologiczne współzależne. Ten rodzaj schorzenia udało się już w pełni opanować za pomocą szkieł korekcyjnych, bowiem objawy ujawniają się tylko i wyłącznie podczas patrzenia bez okularów. Ostatni rodzaj zeza akomodacyjnego jest częściowo wrażliwy na leczenie okularami, ponieważ zastosowanie szkieł nie poprawia znacząco jakości widzenia – zaburzenia konwergencji pojawiają się zarówno przy patrzeniu z bliska, jak też z daleka. Podstawowe objawy zeza Głównym symptomem zeza, który jest doskonale widoczny z zewnątrz, jest nierównomierne ustawienie gałek ocznych względem siebie. Oczy człowieka zachowują zdolność trójwymiarowego widzenia tylko wtedy, jeśli są skierowane dokładnie w tym samym kierunku. W wyniku porażenia pewnych grup mięśni dochodzi do stanu, w którym oczy nie patrzą w tę samą stronę. Jest to doskonale widoczne przy próbie spojrzenia osoby chorej na boki lub w górę. Nierównomierne napięcie mięśni powoduje również różnicę w prędkościach poruszania się obu gałek ocznych – zdrowe oko na ogół porusza się szybciej i bardziej zdecydowanie, chore oko natomiast jest nazywane towarzyszącym. W przypadku zeza porażennego, jedno z oczu nie porusza się wcale, czego efektem jest prawidłowe wiedzenie tylko w przypadku patrzenia na wprost. U małego dziecka można także dostrzec próbę kompensacji wady wzroku przy pomocy odpowiedniego ułożenia głowy, co objawia się np. wykonywaniem codziennych czynności z lekko przechyloną głową. Kolejną grupą objawów są takie, które mogą być stwierdzone tylko przez osobę chorą na zeza. W większości przypadków choroby pojawia się przede wszystkim tak zwana diplopia, czyli podwójne widzenie. Samo stwierdzenie widzenia podwójnego jednak nie daje pewności co do rozwoju tej wady wzroku, ponieważ objaw ten pojawia się również w przebiegu innych, o wiele groźniejszych chorób, np. nowotworów, uszkodzeń neurologicznych, a także niektórych infekcji. Zez w wyniku porażenia nerwów Zez porażenny jest jedną z najcięższych odmian tego schorzenia. Przyczyną tej choroby jest porażenie nerwów, które przewodzą impulsy nerwowe do mięśni poruszających gałką oczną – w wyniku zaburzenia przewodnictwa nerwowego mięśnie ulegają porażeniu lub częściowemu niedowładowi, co praktycznie uniemożliwia prawidłową konwergencję. Przyczyna zeza porażennego Gałka oczna sterowana jest za pomocą par mięśni, które wykazują działanie antagonistyczne. W wyniku uszkodzenia jednego z nerwów poruszających mięśniami dochodzi do ich niedowładu, co determinuje nieodpowiednie ustawienie oka – ustawia się ono w kierunku mięśnia działającego silniej. Gałka oczna odchyla się w kierunku nosa wówczas, gdy uszkodzeniu ulegnie nerw odwodzący – odpowiada on bowiem za dostarczenie impulsów nerwowych do mięśnia prostego zewnętrznego. Trudności w interpretacji nastręcza uszkodzenie nerwu okoruchowego, bowiem unerwia on bez wątpienia największą grupę mięśni poruszających gałką oczną, odpowiada on również za skurcze źrenicy. Ostatnim nerwem czaszkowym, który może ulec uszkodzeniu, jest nerw bloczkowy. Odpowiada on za ruchy gałki ocznej ku górze do wewnętrznej strony (ku nosowi). Taki stan zdarza się jednak niezmiernie rzadko, a w większości przypadków porażenie nerwu bloczkowego występuje razem z porażeniem nerwu okoruchowego. Zez porażenny jest stosunkowo łatwy do zaobserwowania bez użycia specjalistycznej aparatury – chore oko nie towarzyszy w ruchach oku zdrowemu, bądź towarzyszy tylko do pewnego momentu, w niewielkim stopniu. Charakterystyczne jest to, że kąt odchylenia gałek ocznych może ulegać zarówno pogłębianiu, jak też zmniejszaniu w trakcie trwania schorzenia, jest on również ściśle uzależniony od kierunku, w którym patrzy chora osoba. Próbuje ona ustawieniem głowy zrekompensować wadę i dąży do równoległego ustawienia oka zdrowego, względem oka chorego. Badania pod kątem zeza porażennego Zeza porażennego diagnozuje się przede wszystkim na podstawie obserwacji, podczas których zwraca się szczególną uwagę na ruchy i ustawienie gałek ocznych pacjenta podczas patrzenia w różnych warunkach. Doświadczony lekarz od razu rozpozna, który mięsień jest odpowiedzialny za powstawanie zeza. Poza tym, do prawidłowej diagnozy niezbędne są ponadto: badanie pola widzenia oraz elektromiografia mięśni poruszających gałką oczną. Zez u dzieci Ważne jest wyczulenie rodziców na wszelkie trudności w widzeniu, jakie zgłasza małe dziecko – pozwala to na szybką diagnozę, a w przypadku zeza wczesne leczenie oznacza bardzo dobre rokowania. Warto dowiedzieć się, jakie są objawy zeza, co zaoszczędzi małemu dziecku nieprzyjemności w życiu dorosłym. Badania diagnostyczne Dużą rolę w postępowaniu diagnostycznym odgrywa wnikliwa obserwacja pacjenta oraz dokładny, kompleksowy wywiad. Szczera rozmowa z rodzicem lub ze starszym dzieckiem pozwoli na ustalenie przyczyn schorzenia, które z całą pewnością uwidoczniłyby się w dotychczasowym przebiegu choroby. Gałki oczne są bowiem poruszane przez pary mięśni działających antagonistycznie – odchylenia oka w określonym kierunku jednoznacznie wskazują na niedowład danego mięśnia. Podczas badania poglądowego, lekarz zwraca szczególną uwagę przede wszystkim na: kierunek odchylenia oka wielkość kąta zeza objętość gałek ocznych ustawienie ich względem siebie i w oczodołach Ważne jest również określenie szerokości szpary powiek, które w przypadku zeza mogą nieco opadać, ograniczając pole widzenia. Charakterystycznym objawem zeza są mimowolne odchylenia głowy w taki sposób, aby oko zdrowe było ustawione równolegle względem oka chorego – ten fakt również z pewnością nie umknie doświadczonemu lekarzowi w czasie badania. Kompensacja zeza odpowiednim ustawieniem głowy pozwala niekiedy na wykluczenie jakiegoś rodzaju schorzenia i potwierdzenie innego, w sytuacji, w której wcześniejsze badania nie były rozstrzygające. Kolejnym badaniem jest ocena ostrości widzenia, którą przeprowadza się w różnych warunkach natężenia światła, pod różnym kątem oraz w różnej odległości od przedmiotu oglądanego. Odchylenia od normy podczas badania metodą Snellena, stanowią podstawę do przeprowadzenia kontroli automatycznym aparatem keratofraktometrycznym, który jednoznacznie pozwoli ocenić wadę wzroku. Leczenie zeza u dzieci i dorosłych Opiera się ono głównie na wyeliminowaniu dalekowzroczności za pomocą specjalnych szkieł korekcyjnych. W przypadku zeza akomodacyjnego atypowego, stosuje się okulary dwuogniskowe, które częściowo eliminują zeza podczas patrzenia z bliska. Dodatkowo stosuje się leki oraz terapię wspomagającą opartą na ćwiczeniach rehabilitacyjnych. Leczenie za pomocą okularów Podstawową metodą leczenia zeza są odpowiednio dobrane okulary korekcyjne. Istnieje również szereg bardziej inwazyjnych metod, jak na przykład leczenie farmakologiczne lub w ostateczności chirurgiczne, jednak terapię leczniczą w większości przypadków rozpoczyna się od dobrania odpowiednich szkieł. W przypadku zeza, głównym zadaniem okularów jest jak największe rozluźnienie zdolności akomodacji – w przypadku wady zbieżnej lub pobudzanie akomodacji, kiedy mamy do czynienia z zezem rozbieżnym. Bardzo ważną kwestią jest dobór okularów u ludzi, u których zezowi towarzyszy również inna wada wzroku, w postaci blisko lub dalekowzroczności. Nadwzroczność charakteryzuje się tym, że niejako wymusza akomodację oka, dlatego zez zbieżny pogłębia się – w takim wypadku zachodzi konieczność zastosowania bardzo mocnych szkieł o dodatniej zdolności skupiającej. Czasami jednak jakość obrazu u pacjenta nie poprawia się, nawet po założeniu odpowiednio dobranych okularów. W takich wypadkach stosuje się specjalne krople do oczu, które porażają mięśnie odpowiedzialne za naciąganie soczewki, co skutkuje rozluźnieniem akomodacji. Po upływie kilku dni oczy zaadaptują się do nowych szkieł i obraz będzie dużo bardziej wyraźny. U dzieci bardzo powszechne są tak zwane szkła Franklina, czyli szkła dwuogniskowe. Charakteryzują się one wielkością segmentu oraz jego umiejscowieniem, przez co szkła dwuogniskowe dla dzieci znacznie różnią się od tych stosowanych u osób starszych. Jest to jedna z lepszych metod leczenia zeza od najmłodszych lat, jednak okularów tych nie wolno używać przez zbyt długi czas – intensywne stosowanie szkieł Franklina prowadzi do nadmiernego rozluźnienia mięśniówki oka, co powoduje problemy ze wzrokiem w wieku późniejszym. Czy przy zezie można używać soczewek? Oczywiście, że tak. Odpowiedni dobór soczewek kontaktowych przynosi bardzo podobne efekty do tych, jakie otrzymamy po zastosowaniu okularów. Nie powinniśmy jednak zastępować okularów soczewkami samodzielnie, ponieważ w takich wypadkach stosuje się specjalny przelicznik mocy. Operacja oczu, czyli ostateczność w leczeniu zeza Jeśli terapia za pomocą szkieł korekcyjnych nie przynosi efektów, warto pomyśleć o operacji. Wbrew obiegowej opinii, chirurgiczną operację zeza można przeprowadzić u osób dorosłych (zeza nie leczy się laserem!). Przebieg operacji likwidacji zeza Leczenie operacyjne jest ostatecznością w postępowaniu w przypadku zeza, jednak ta terapia daje bez wątpienia najbardziej wymierne efekty. Głównym celem zabiegu jest osłabienie lub wzmocnienie mięśni poruszających gałką oczną, co w ostateczności skutkuje odpowiednim ułożeniem gałki ocznej. Metoda polega na skróceniu mięśnia w przypadku chęci jego wzmocnienia, albo na odcięciu go od pierwotnego miejsca przyczepu i przyszyciu go w innej części gałki ocznej, co powoduje osłabienie mięśnia. Operacja jest przeprowadzana tradycyjną metodą, w pełnej narkozie – nie ma tutaj żadnej innej możliwości wykonania zabiegu, np. techniką laserową. Zabieg sam w sobie nie jest zbyt skomplikowany, dlatego najczęściej nie wymaga pobytu w oddziale leczniczym dłużej niż jeden dzień. Jak przygotować się do operacji? Pacjent musi być rzecz jasna odpowiednio przygotowany do zabiegu, przez co rozumie się przede wszystkim niespożywanie żadnych posiłków na 6 godzin przed planowanym rozpoczęciem operacji. Poza tym, na kilka dni przed zabiegiem pacjent musi wykonać szereg dodatkowych badań, które pozwolą precyzyjnie określić jego stan i w porę ujawnić wszelkie przeciwwskazania do wykonania operacji. Standardowo wykonuje się przede wszystkim morfologię krwi oraz badanie zawartości cukru we krwi. Poza tym, konieczne jest również oznaczenie specjalnego antygenu typu HBS, a także ewentualnej obecności wirusa zapalenia wątroby typu C. Ważne jest również precyzyjne określenie zawartości sodu i potasu w osoczu, a także kontrola sprawności układu krzepnięcia krwi, co zapobiega krwotokom pooperacyjnym. U osób starszych zachodzi konieczność przeprowadzenia kilku dodatkowych badań, między innymi EKG, a także RTG klatki piersiowej. Po krótkim zabiegu, pacjent wypisywany jest do domu, a na chore oko nałożony jest szczelny opatrunek. Przez kilka tygodni pacjent musi koniecznie stosować specjalne krople przeciwzapalne, a także odprowadzać nadmiar płynu łzowego za pomocą jednorazowych chusteczek. Co po operacji? Po zabiegu, oczy pacjenta są przesłonięte przez sterylny opatrunek, co zapobiega nadwyrężeniu zdrowego oka i pozwala na szybsze wygojenie oka leczonego. Poza tym, bardzo często wdraża się również środki farmakologiczne do zastosowania miejscowego, które niwelują objawy towarzyszące, takie jak czerwienie oczu, łzawienie lub uczucie pieczenia. Powikłania w wyniku operacji zeza W niektórych przypadkach do wyeliminowania zaburzeń wystarczy zastosowanie odpowiednich szkieł, u innych natomiast, niezbędne jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego, ponieważ konwencjonalne leczenie nie przynosi pozytywnych skutków. Zabieg operacyjny w przypadku np. zeza rozbieżnego, poprzedzony jest wieloma badaniami, podczas których ustala się zakres uszkodzenia mięśni. W niektórych przypadkach leczeniem obejmuje się obie gałki oczne, co znacznie wpływa na czas trwania operacji, wydłuża go również rekonstrukcja kilku mięśni, zamiast jednego. Kiedy może dojść do powikłań? Wzorcowo przeprowadzona operacja nie niesie ze sobą żadnych skutków ubocznych. Powikłania po operacji z całą pewnością zdarzają się, zarówno podczas samego zabiegu, jak też wiele dni, a nawet kilka lat po jego zakończeniu. Uszkodzenia narządu wzroku spowodowane powikłaniami po zabiegu są na szczęście niezwykle rzadkim zjawiskiem, bowiem wielu z nich da się zapobiec we wczesnej fazie rozwoju. Pacjenci po operacyjnym leczeniu oka są bowiem poddani bardzo ścisłej kontroli, polegającej na regularnych wizytach lekarskich, podczas których wykonywane są badania specjalne badania. Jakie powikłania mogą wystąpić? Do najczęściej pojawiających się powikłań po operacji zeza należy niedokorygowanie oka, co stanowi podstawę do ponownego zabiegu. W przypadku pacjentów, u których zezowi towarzyszy inna wada wzroku (np. astygmatyzm), może okazać się, że prawidłowe ustawienie oczu po operacji jest nietrwałe – bardzo często pojawia się tak zwane podwójne widzenie, rzadszymi powikłaniami są: perforacja błony twardej oraz zakażenia bakteryjne. Zez – objawy i możliwości (88%) 10 głos Zez to problem cywilizacyjny, którego nie wolno ignorować zwłaszcza w przypadku małych dzieci. Im wcześniej wykryta wada, tym większa szansa na jej całkowite wyleczenie. O zezie, niedowidzeniu oraz ich leczeniu i profilaktyce rozmawiamy z Panią Małgorzatą Borysiuk, dyplomowaną 07’2020Zez to problem 300 tysięcy polskich dzieci!Zez to choroba polegająca na nierównoległym ustawieniu gałek ocznych, skutkująca zaburzeniami widzenia jednoocznego lub obuocznego. Za przyczyny zezowania uważa się: wady refrakcji, choroby gałek ocznych i oczodołów, choroby OUN (Ośrodkowego Układu Nerwowego), schorzenia mięśni gałkoruchowych i nerwów oraz predyspozycje dzieli się ze względu na kierunek odchylenia oka. Wyróżnia się rodzaje zeza:zbieżnego,rozbieżnego,ku górze,ku dołowi, dzieli się także na:ukrytego,jawnego towarzyszącego,jawnego to problem cywilizacyjny, którego nie wolno ignorować!Około 60% przypadków zeza powstaje do 4. roku życia. To szczególny okres w życiu dziecka i warto w tym czasie zadbać także o oczy naszych jest ortoptyka i dlaczego jest tak ważna w leczeniu zeza?Strabologia (łac. strabismus=zez) jest działem okulistyki, zajmującym się diagnozą i leczeniem zeza. Strabologia dzieli się na ortoptykę i pleoptykę. Ortoptyka zajmuje się diagnozą widzenia obuocznego oraz leczeniem zaburzeń pojedynczego widzenia spowodowanych zezem. Z kolei pleoptyka zajmuje się leczeniem w wieku przedszkolnym powinien zbadać nie tylko okulista, ale także i ortoptysta mogą wykryć u bardzo małych dzieci zaburzenia widzenia obuocznego, co pozwoli uniknąć przykrych konsekwencji zdrowotnych w przyszłości. Jeżeli wada nie będzie wykryta w odpowiednim czasie, dziecko może wejść w życie z poważnymi zaburzeniami widzenia obuocznego lub niedowidzeniem. To poważne problemy, z którymi nie można już nic zrobić w dorosłym życiu! Warto wiedzieć, że dorośli z tego rodzaju zaburzeniami nie mogą wykonywać określonych zawodów wymagających dobrego w żadnym wypadku nie może być bagatelizowany!O tym, dlaczego badania wzroku u dzieci do 7. roku życia są tak ważne przeczytasz w artykule: Co powinno skłonić do zbadania wzroku dziecka?Leczenie zezaWidzenie obuoczne sprawdza się za pomocą aparatu zwanego synoptoforem. Dopiero dziecko przebadane przez okulistę i ortoptystę można uznać za w pełni przebadane pod kątem zaburzeń widzenia. Badania umożliwiają rozpoznanie nadwzroczności, astygmatyzmu, a także u dzieci może zostać skorygowany poprzez odpowiednie podobnie jak inne ruchome części ciała, poruszają się dzięki 6 mięśniom – czterem prostym i dwóm skośnym. Umożliwia to korygowanie dzięki ćwiczeniom, jednak nie jest to krótki proces. Leczenie może trwać nawet kilka lat, aż do okresu dojrzewania! Zeza można leczyć także operacyjnie. Do wykonania zabiegu kwalifikuje się jednak tylko część pacjentów. Warto zadbać o jak najszybszą diagnostykę i leczenie, co gwarantuje lepsze i szybsze wzroku są dziedziczne!Jeśli w rodzinie są osoby, które mają problemy ze wzrokiem, tym większe ryzyko wystąpienia tego typu zaburzeń u dzieci!Profilaktyka i higiena widzeniaDziecko powinno bawić się w dobrze oświetlonym miejscu i oglądać telewizję na siedząco. Bardzo ważna jest także odpowiednia odległość od ekranów emitujących światło niebieskie – musi wynosić około 3-4 metry. Należy także zwrócić uwagę na to, jak dziecko czyta i odrabia lekcje, a także jak siedzi. Uwaga: nie wolno podawać małym dzieciom zabawek zbyt blisko oczu!Prawidłowa postawa podczas zabawy i nauki oraz odpowiednia odległość przedmiotów przed oczami dziecka to podstawa!Można w formie zabawy rozciągać mięśnie oczu dziecka, poruszając zabawką w różne strony. Warto także obserwować refleksy plamek oczu dziecka – jeśli są blade, należy skonsultować się ze specjalistą. W profilaktyce i higienie widzenia istotną rolę pełnią również witaminy – dziecko powinno przyswajać je wraz z odpowiednim i pełnowartościowym podcast do wysłuchaniaGościem Tomasza Zielenkiewicza była Pani Małgorzata Borysiuk, dyplomowana optometrystka. Uprawnienia do wykonywania zawodu uzyskała w 1980 roku i przez 25 lat pracowała w Poradni Leczenia Zeza na stanowisku Starszej Ortoptystki. Obecnie prowadzi Gabinet Leczenia Zeza i Zaburzeń Obuocznego Widzenia i jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Ortoptystów oraz Polskiego Stowarzyszenia Ortoptystów. W 2008 roku rozpoczęła pracę jako wolontariusz w Polsko-Norweskim Stowarzyszeniu działającym na rzecz środowiska osób niedowidzących. Czynnie wspiera także Koło Terenowe PZN w Jeleniej Górze poprzez spotkania i prelekcje z rodzicami dzieci niedowidzących oraz może Cię zainteresować: Niedosłuch. Jak poprawić jakość życia osób z problemami ze słuchem? Zeza najlepiej jest wyleczyć w wieku dziecięcym. Jeśli jednak z jakichś przyczyn pacjent nie poddał się operacji powinien to zrobić jako dorosły. Zez często jest przyczyną nie tylko problemów z widzeniem, ale także może być przyczyną kompleksów z powodu nienaturalnego wyglądu oczu. Zabieg operacyjny wykonywany jest w znieczuleniu okołogałkowym lub ogólnym. Dorosły bez zeza Operacje zeza u dorosłych przeprowadza Specjalistyczny Ośrodek Okulistyczny mieszczący się we Wrocławiu. Z innych zabiegów chirurgicznych wykonywane jest tutaj także leczenie zeza u dzieci, operacje zaćmy, iniekcje doszklistkowe a także drobne zabiegi na powiekach, spojówce i rogówce czy płukanie i sondowanie dróg łzowych. Do zespołu lekarskiego należy tutaj dr n. med. Małgorzata Jarzębińska-Vecerova, specjalista chorób oczu, posiadająca zagraniczne doświadczenie zdobyte na Oddziale Strabologii i Neurooftalmologii Kliniki Uniwersyteckiej w Getyndze (Niemcy) oraz w Klinice Okulistycznej Uniwersytetu Karola w Pradze (Czechy). Krakowski Instytut Leczenia Zeza posiada w swojej ofercie chirurgiczne leczenie zeza nie tylko u dorosłych pacjentów, ale także u dzieci. Jest to pełny zakres leczenia zeza różnego rodzaju, np. rozbieżnego, skośnego, pionowego a także operacje zespołu STD, operacje zespołu Browna czy operacje zespołu Möbiusa. Pacjentami zajmuje się tutaj dr n. med. Beata Kaczmarek, specjalista okulistyki (I stopnia od 1998 i II stopnia od 2002 roku), która szkoliła się za granicą na stażach i stypendiach, w zakresie leczenia zeza w Moorfields Eye Hospital w Londynie (lata 2007-2008) oraz w Oddziale Okulistycznym Szpitala Herlev w Kopenhadze (Dania). Na operacyjne leczenie zeza zaprasza również Centrum Mikrochirurgii Oka Laser znajdujące się w Warszawie. Takiemu leczeniu poddawani są tutaj nie tylko pacjenci dorośli, ale także dzieci. Ponadto przeprowadzane są w tym ośrodku operacje zaćmy i jaskry, operacje stożka rogówki, wszczepiane są soczewki fakijne oraz przeprowadzana jest witrektomia czy laserowa korekcja wzroku. Jednym z przyjmujących tu lekarzy jest prof. dr hab. n. med. Jerzy Szaflik, specjalista okulistyki, który posiada wieloletnie doświadczenie w tej dziedzinie zdobyte w Katedrze i Klinice Okulistyki Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (lata 1975-1989) oraz w Katedrze i Klinice Okulistyki II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Medilens to Klinika Okulistyczna w Kielcach, gdzie przeprowadzane są zabiegi opercyjne likwidujące zeza u dorosłych (także u dzieci). Są to operacje zarówno kosmetyczne jaki i poprawiające widzenie. Specjalista zajmuje się tutaj także operacyjnym leczeniem zaćmy, zabiegami witrektomii, opercjami stożka rogówki czy operacyjnej korekcji wad wzroku z wszczepianiem soczewek fakijnych. Specjalistą operującym tu pacjentów jest dr n. med. Janusz Cieślik, specjalista okulistyki I stopnia od 1987 i II stopnia od 1987 roku, który należy do Świętokrzyskiej Izby Lekarskiej w Kielcach. Leczenie zeza u dorosłych za pomocą zabiegu operacyjnego to jedna z usług Prywatnego Centrum Diagnostyczno-Leczniczego Komed, które mieści się w Częstochowie. Z innych operacji można poddać się tutaj także chirurgii zaćmy i jaskry, chirurgii siatkówki i ciałka szklistego, iniekcjom doszklistkowym oraz drobnym zabiegom na gałce ocznej i aparacie ochronnym oka (usuwnaie gradówek, skrzydlika, ciał obcych). Personel lekarski tworzy tutaj dr n. med. Anna Korzekwa, specjalista okulistyki (I stopnia od 1978 i II stopnia od 1981 roku), która tutuł doktora nauk medycznych uzyskała w 1985 roku. W swojej praktyce lekarskiej specjalizuje się w chirurgii okulistycznej i leczeniu niedowiedzenia. Scanmed Szpital Św. Rafała w Krakowie proponuje swoim pacjentom operacje zeza różnego typu. Można tu wymienić: operacyjne leczenie zeza akomodacyjnego, operację zeza jastrogennego, operację zeza porażennego czy pourazowego. Ponadto lekarze chirurgicznie wyleczą zeza towarzyszącego oraz zeza z zespołem A i V. Pacjent spotka się tutaj na operacji z dr. n. med. Ewą Wójcik, specjalistką chorób oczu, która swoje umiejętności i wiedzę z tej dziedziny zdobywała pracując na Oddziale Leczenia Zeza i Niedowidzenia Wojewódzkiego Szpitala Okulistycznego w Krakowie.

operacja zeza skośnego u dzieci